Altijd waren de contacten tussen de AWM en Lieuwe Westra van een bijzonder vriendelijke aard. We hebben Lieuwe leren kennen als een sportman die alles voor zijn grote liefde, de koers, over had. Na zijn overwinning in 2009, vooraf gegaan door een derde plek in 2007, konden we altijd een beroep doen op Lieuwe. o.a. als commentator in latere versies van de AWM. Onze gedachten gaan uit naar allen die Lieuwe lief zijn.
Onderstaand verhaal uit 2010 laat zien welk een aardige gast Lieuwe was
Lieuwe Westra: de Arno Wallaard Memorial is een prachtkoers!
Het is paasmaandagmorgen als een lid van de organisatie van de wielerklassieker Arno Wallaard Memorial het piepkleine, maar prachtige gehucht Molenend (in het Fries: Munein), gemeente Tjetjerksteradiel binnenrijdt. Een slaperige Lieuwe Westra, winnaar van de wielerwedstrijd Arno Wallaard Memorial 2009, doet de deur van de kleine ouderlijke woning open. Hij heet het bezoek, die de wisseltrofee van de Arno Wallaard Memorial komt ophalen, hartelijk welkom. Van gastvrijheid kan je zeker spreken, als je midden in de nacht thuis bent gekomen uit de Ronde van Vlaanderen en de volgende morgens alweer koffie en koek serveert. Geen probleem vindt Lieuwe. Eindelijk is hij een paar dagen vrij en rijdt zaterdag pas de Ronde van Drenthe. Mooi de tijd om samen met zijn vriendin zijn nieuwe huis, in de buurt van Heerenveen, te verbouwen en in te richten. En de tijd om de wisseltrofee weer terug te geven, maar…hij zou het fraaie kunstwerkje op zaterdag 24 april graag weer meenemen naar Friesland!
‘Ik vind wedstrijden als de Ronden van Drenthe en Noord-Holland en de Arno Wallaard Memorial prachtkoersen. Ik kijk er naar uit! Ik heb zaterdag voor Parijs-Roubaix afgezegd. Ik kom die kasseien niet over. Ze halen me niet in, maar ik haal ook niemand in, zo heb ik gisteren in Vlaanderen gemerkt. Het is vaak hollen of stilstaan en op de Koppenberg zelfs gewoon lopen. Ik dacht nog zelfs even wat doe ik hier, ik ben toch wielrenner en geen loper?! Als ze slippen op die kasseien, staat het hele spul stil en dan moet je gewoon te voet om hoog. Björn (Leukemans) werd nog mooi vierde. Mijn wedstrijden zijn de kleine ronden zoals de Ronde van Murcia en de Driedaagse van de Panne.’
In die beide etappewedstrijden liet Lieuwe Westra in de tijdritten zien hoeveel progressie hij heeft geboekt. In Mucia liet hij gevestigde namen als Clement, Armstrong en Zabriskie achter zich. In de Panne eindigde hij achter Millar, maar voor tijdritspecialisten Tuft en Grabsch. In het Criteriun International eindigde Westra ook kort en voor oud-Tourwinnar CadelEvans.
Het is dan ook de vraag of er iemand in Nederland een tijdrit beter kan verteren dan deze Fries. Toen Wouter Mol de Ronde van Qatar won, was dat voor een zeker gedeelte te danken aan Westra, die met een genadeloos tempo het hele peloton naar adem deed happen en zo de eerder verkregen tijdwinst van Mol telkens veiligstelde.
In de Arno Wallaard Memorial van afgelopen jaar was het van hetzelfde laken een pak voor een peloton dat in de finaleronden geen streep dichterbij kwam bij de ontketende Westra. De mee ontsnapte Duitser Baumann was blij dat hij kon volgen.
‘Ik zag aan het einde wel dat het beste eraf was bij hem. In de laatste bochten een beetje aanzetten en het was gebeurd. Het lijkt bij jullie veel op Friesland, vlak en veel smalle weggetjes en als er dan wind staat, dan is het klaar.’
Vindt Westra tijdrijden een specialiteit waar hij van geniet? ‘Nou ja genieten, je rijdt constant tegen je limiet aan en dat is zwaar. En, je weet nooit zeker als je over de meet komt of het genoeg is geweest. Maar oké, als er zo’n 50 kilometer gemiddeld op de teller staat, dan is dat natuurlijk. In de Panne reden we verleden jaar voor de wind 60 tot 65 km per uur!’ Dit jaar hadden we een groot stuk wind tegen en als er dan 48 op de klok staat dan baal ik eigenlijk.
Westra was in deze wedstrijd kopman en verspeelde in tweede etappe in vreselijk koud weer 3 minuten. ‘Kopmanschap is mooi, maar je moet het ook waarmaken, er staat wel druk op dan.
Maar goed ik ben stratenmaker geweest en dat is ook al wat, haha.’
Van Lieuwe is bekend dat hij het een periode in zijn jeugd het leven van erg vrolijke kant heeft beleefd.
‘Vijf, zes jaar elk weekend feest en met een kater uit je bed, tsjaa…dat heb je op een gegeven moment ook wel gehad, Op een verjaardag hebben we het er eens over gehad en de uitslag was dat ik het koersen weer eens moest oppakken. Ik ben begonnen in Noord-Holland. Daar kennen ze me toch niet, dacht ik. Na een half uur stond ik aan de kant. Ik woog toen ook teveel, dik negentig kilo. Toch heb ik nooit gedacht dat het niet ging lukken. Steeds geprobeerd om te zien wat erin zat. Zeker niet gelijk geacht dat ik beroepsrenner zou worden.
Westra, ook wel ‘ut beest’ genoemd door de kenners, oogt tegenwoordig als een typische profrenner, geen gram teveel, eerder vel over been.
Lieuwe zoekt de wisseltrofee op. Onder de namen van Dennis Flahaut en Cornelius van Ooijen staat zijn naam. Hij steekt in goede vorm en heeft zin in de Memorial. Het zou best eens kunnen zijn, dat hij over een paar weken inderdaad de trofee weer een jaar in Friesland stalt. Renners uit ploegen als Skil-Shimano en Rabo zullen zeker een andere streek in gedachten hebben…hoe mooi dat Molenend ook is!
Uitslag 24 april, tegen zevenen, bij de Watertoren van Meerkerk!
Meerkerk, 5 april 2010
Bram van der Wal.